Terminoloxía común de audio e micrófono
Materiais e técnicas empregados para controlar as reflexións e a reverberación do son nunha sala. Inclúe a absorción (escuma, paneis), a difusión (superficies irregulares) e as trampas de graves.
Exemplo: Colocar paneis acústicos nos primeiros puntos de reflexión mellora a calidade da gravación.
Un dispositivo que converte sinais de audio analóxicos en dixitais (e viceversa) con maior calidade que as tarxetas de son dos ordenadores. Ofrece entradas XLR, alimentación phantom e baixa latencia.
Exemplo: A Focusrite Scarlett 2i2 é unha popular interface de audio USB de 2 canles.
Un método de conexión de audio que emprega tres condutores (positivo, negativo e terra) para rexeitar interferencias e ruído. Úsase en cables XLR e audio profesional.
Exemplo: As conexións XLR balanceadas poden alcanzar 30 metros sen degradación do sinal.
Tamén chamado patrón en forma de oito. Capta o son da parte dianteira e traseira e rexeita os laterais. Útil para entrevistas con dúas persoas ou para a captura de son dunha sala.
Exemplo: Coloca dous altofalantes un fronte ao outro cun micrófono en forma de oito entre eles.
O número de bits empregados para representar cada mostra de audio. Unha maior profundidade de bits significa un maior rango dinámico e menos ruído.
Exemplo: 16 bits (calidade de CD) ou 24 bits (gravación profesional)
Un patrón de captación en forma de corazón que capta o son principalmente da parte dianteira do micrófono mentres rexeita o son da parte traseira. Patrón polar máis común.
Exemplo: Os micrófonos cardioides son ideais para illar un só altofalante nun ambiente ruidoso.
Distorsión que se produce cando un sinal de audio supera o nivel máximo que o sistema pode manexar.
Exemplo: Falar demasiado alto nun micrófono pode causar recortes e distorsión do son
Un procesador de audio que reduce o rango dinámico ao baixar as partes altas, facendo que o nivel xeral sexa máis consistente. Esencial para gravacións con son profesional.
Exemplo: Usa un compresor cunha proporción 3:1 para igualar a dinámica vocal.
Un tipo de micrófono que usa un condensador para converter o son en sinal eléctrico. Require alimentación (fantoma), é máis sensible e ten unha mellor resposta en frecuencia. Ideal para voces de estudio e gravacións detalladas.
Exemplo: O Neumann U87 é un famoso micrófono de condensador de diafragma grande.
Un procesador de audio que reduce a sibilancia comprimindo as frecuencias altas e bruscas (4-8 kHz) só cando superan un certo limiar.
Exemplo: Aplica un de-esser para domar sons S ásperos en gravacións vocais.
A membrana fina dun micrófono que vibra en resposta ás ondas sonoras. Os diafragmas grandes (1") son máis cálidos e sensibles; os diafragmas pequenos (<1") son máis precisos e detallados.
Exemplo: Para as voces en radio prefírense os condensadores de diafragma grande.
Un tipo de micrófono que usa indución electromagnética (bobina móbil en campo magnético). Robusto, non precisa alimentación, manexa un SPL alto. Ideal para actuacións en directo e fontes ruidosas.
Exemplo: O Shure SM58 é o micrófono vocal dinámico estándar da industria.
A diferenza entre os sons máis baixos e os máis altos que un micrófono pode captar sen distorsión.
Exemplo: Mídese en decibelios (dB); canto máis alto, mellor
O proceso de amplificar ou reducir rangos de frecuencia específicos para dar forma ao carácter tonal do audio. Os filtros de paso alto eliminan o ruído, os cortes reducen os problemas e os amplificadores melloran.
Exemplo: Aplica un filtro de paso alto a 80 Hz para eliminar o estrondo de baixa frecuencia das voces.
O ton dun son medido en hercios (Hz). Frecuencias baixas = graves (20-250 Hz), frecuencias medias = corpo (250 Hz - 4 kHz), frecuencias altas = agudos (4-20 kHz).
Exemplo: As frecuencias fundamentais da voz masculina oscilan entre os 85 e os 180 Hz.
O rango de frecuencias que un micrófono pode captar e a precisión con que as reproduce.
Exemplo: Un micrófono cunha resposta de 20 Hz a 20 kHz capta toda a gama de sons da audición humana
Amplificación aplicada ao sinal do micrófono. Unha posta en escena de ganancia axeitada captura o audio a niveis óptimos sen recortes nin ruído excesivo.
Exemplo: Axusta a ganancia do micrófono para que os picos cheguen a -12 a -6 dB para a fala.
A cantidade de espazo entre os niveis de gravación normais e 0 dBFS (recorte). Ofrece marxe de seguridade para sons altos inesperados.
Exemplo: A gravación de picos a -12 dB proporciona 12 dB de marxe superior antes do recorte.
A resistencia eléctrica dun micrófono, medida en ohmios (Ω). A baixa impedancia (150-600 Ω) é o estándar profesional e permite longos tramos de cable sen degradación do sinal.
Exemplo: Os micrófonos XLR usan conexións balanceadas de baixa impedancia.
O atraso entre a entrada de son e a súa escoita nos auriculares/altofalantes, medido en milisegundos. Canto máis baixo sexa, mellor. Canto menos de 10 ms é imperceptible.
Exemplo: Os micrófonos USB adoitan ter unha latencia de 10-30 ms; os XLR con interface de audio poden alcanzar <5 ms.
O nivel de ruído de fondo nun sinal de audio cando non se está a gravar son.
Exemplo: Un nivel de ruído máis baixo significa gravacións máis limpas e silenciosas
Un patrón polar que capta o son por igual desde todas as direccións (360 graos). Captura o ambiente natural da sala e os reflexos.
Exemplo: Os micrófonos omnidireccionais son estupendos para gravar debates en grupo.
Un método para fornecer enerxía a micrófonos de condensador a través do mesmo cable que transporta o audio. Normalmente 48 voltios.
Exemplo: Os micrófonos de condensador precisan alimentación phantom para funcionar, os micrófonos dinámicos non.
Unha explosión de aire procedente de consoantes (P, B, T) que crea un golpe de baixa frecuencia nas gravacións. Reducida mediante filtros antipop e unha técnica de micrófono axeitada.
Exemplo: A palabra "pop" contén un explosivo que pode sobrecargar a cápsula do micrófono.
A sensibilidade direccional dun micrófono: o punto de onde capta o son.
Exemplo: Cardioide (en forma de corazón), omnidireccional (en todas as direccións), en forma de 8 (anterior e posterior)
Unha pantalla colocada entre o altofalante e o micrófono para reducir os sons explosivos (P, B, T) que causan explosións repentinas de aire e distorsión.
Exemplo: Coloque o filtro antipop a 5-7,5 cm da cápsula do micrófono.
Un amplificador que aumenta o sinal moi baixo dun micrófono ao nivel de liña. Os preamplificadores de calidade engaden un mínimo de ruído e cor.
Exemplo: Os preamplificadores de gama alta poden custar miles, pero proporcionan unha amplificación transparente e limpa.
Aumento da frecuencia dos graves que se produce cando unha fonte de son está moi preto dun micrófono direccional. Pódese usar de forma creativa para obter calidez ou debe evitarse para obter precisión.
Exemplo: Os DJs de radio usan o efecto de proximidade achegándose ao micrófono para obter unha voz profunda e cálida.
Un tipo de micrófono que usa unha fina cinta metálica suspendida nun campo magnético. Son cálido e natural cun patrón en forma de 8. Fráxil e sensible á alimentación do vento/fantasma.
Exemplo: Os micrófonos de cinta son apreciados polo seu son suave e vintage en voces e metais.
A intensidade dun son medida en decibeis. O SPL máximo é o son máis alto que pode manexar un micrófono antes de distorsionar.
Exemplo: Unha conversa normal ten uns 60 dB SPL; un concerto de rock ten 110 dB SPL.
O número de veces por segundo que se mide e almacena dixitalmente o audio. Mídese en hercios (Hz) ou quilohercios (kHz).
Exemplo: 44,1 kHz significa 44.100 mostras por segundo
Canta saída eléctrica produce un micrófono para un nivel de presión sonora determinado. Os micrófonos máis sensibles producen sinais máis altos, pero poden captar máis ruído ambiental.
Exemplo: Os micrófonos de condensador adoitan ter maior sensibilidade que os micrófonos dinámicos.
Un sistema de suspensión que suxeita o micrófono e o illa das vibracións, do ruído de manexo e das interferencias mecánicas.
Exemplo: Un soporte antichoque impide que se capten os sons ao escribir no teclado.
Sons "S" e "SH" ásperos e esaxerados nas gravacións. Pódense reducir coa colocación do micrófono, complementos de de-esser ou ecualización.
Exemplo: A oración "Ela vende cunchas" é propensa á sibilancia.
A relación entre o sinal de audio desexado e o ruído de fondo, medida en decibeis (dB). Os valores máis altos indican gravacións máis limpas con menos ruído.
Exemplo: Un micrófono cunha relación sinal-ruído (SNR) de 80 dB considérase excelente para a gravación profesional.
Patróns direccionais máis axustados que os cardioides cun lóbulo traseiro pequeno. Proporcionan un mellor rexeitamento lateral para illar fontes de son en ambientes ruidosos.
Exemplo: Os micrófonos de escopeta para películas usan patróns hipercardioides.
Unha conexión de audio que usa dous condutores (sinal e terra). Máis susceptible a interferencias. Común en equipos de consumo con cables TS de 1/4" ou 3,5 mm.
Exemplo: Os cables de guitarra adoitan estar desequilibrados e deben manterse a menos de 6 metros.
Revestimento de escuma ou pel que reduce o ruído do vento en gravacións ao aire libre. Esencial para gravacións de campo e entrevistas ao aire libre.
Exemplo: Un parabrisas peludo con forma de "gato morto" pode reducir o ruído do vento en 25 dB.
Un conector de audio balanceado de tres pines empregado en audio profesional. Ofrece unha rexeitación de ruído superior e permite longos tramos de cable. Estándar para micrófonos profesionais.
Exemplo: Os cables XLR usan os pines 1 (terra), 2 (positivo) e 3 (negativo) para o audio balanceado.
© 2025 Microphone Test feito por nadermx